Bob van Dijk (geheel rechts) reikt de invuldictees uit

door Alfred Reyersvader

Op de vooravond van Allerheiligen en Allerzielen was het met 20°C extreem warm. Tijd voor een BeNeDictee binnenskamers! Negen liefhebbers, onder wie Herman Killens en Birgit Kuppens uit België, meldden zich in de boerenschuurwoning van Bob van Dijk en zijn vrouw Albertien, in 2018 nieuw gebouwd op de vet veie kleigrond van de Zuid-Flevolandse polder in de ecologische, experimentele omgeving van Almere-Oosterwold. Zeer grote kavels voor een weggeefprijs, maar dan moet je wel alles zelf doen: zelf je wegen aanleggen en naamgeven, je hele huis volleggen met pv-panelen om voldoende stroom te genereren voor de aerothermische warmtepomp (want uiteraard geen aardgas) en om met kleine onderdeeltjes van een tesla (6 microtesla) op je inductiekookplaat je dapes inemptae te zieden, en bovendien je eigen afvalwaterbehandeling regelen met een iba, een soort van septic tank. Over dit laatste ging het gehele dictee, in twee delen.

Van Dijk had twee dicteedelen met elk 81 invulwoorden gecomponeerd, op de valreep nog volgens de oude regelgeving: alleen het gedicteerde grootrijbewijs (klemtoon op groot) werd goedgekeurd, zoals het Groene Boekje voorschrijft. Volgend jaar mag groot rijbewijs (Van Dale) ook. En ook zoiets als boekoeloekoe (een hamburgermengsel) mag niet meer, want het is slechts met moeite te vinden in de synoniemenkrochten van VD, en dan nog eens zonder uitspraak: Bob sprak het uit als bóékoeloekóé als ware het kukeleku.

Het pronkstuk van de lunch: een mediterrane salade

Xhosa

Het eerste deel handelde over het veroveren en bebouwen van de kleigronden, vaak op eigen kracht maar wel met nabuurschap van lotgenoten (want als je hier een kavel, een lot, krijgt toegewezen, ga je er echt wel van genieten). Het duurt soms wel even (mettertijd komt Hannes in het wammes) voor je je allercosyste eigen Zweeds rode stuga hebt neergezet. Het tweede deel loste – met fictieve hulp van picpuspaters uit Rwanda (waar Xhosa wordt gesproken) – het probleem op van de volgens zijlvestenijijkpunten niet-functionerende septic tanks: het sediment in de poeptanks wordt elk verreljaar geruimd door secreetruimers en verwerkt tot  biosolid bakstenen, de zogenoemde ‘polderpoepen’ (een poep is een kloostermop of monnikssteen).

Halverwege het dictee werd – na een verfrissende wandeling door de in het dictee beschreven omgeving (A-framewoningen, krapgeelgele school) een heerlijke polderlunch aangeboden door Albertien en dochter Marianne, met alvast wijn in plaats van na afloop vanwege de nog ver af te leggen afstanden. Een nieuwe formule!

Deelnemers aan de lunch in Almere-Oosterwold

Vlaanderen boven

De moeilijkheidsgraad lag hoog, en dat was te zien aan de scores. Van Dijk wilde zich revancheren na een eerder te makkelijk bevonden corona-geïnduceerd digitaal dictee. Corrector Johan de Boer (alle lof!) had de veldslag reeds voorspeld. In het eerste deel wist alleen Herman Killens onder de twintig fouten te duiken (18), Rein Leentfaar bleef steken op de grens met precies twintig fouten. Daarna volgde Birgit Kuppens met 23. De getalenteerde Vlaamse wist zich in het tweede deel nog verder te verbeteren: met 29 fouten behaalde ze een fraaie tweede plek. De eerste en derde plaatsen werden ingenomen door de zwervende Zeeuw Leentfaar (25) en Birgits landgenoot Herman Killens (30).