door Bob van Dijk

Diest, even ‘links van’ Hasselt en ‘rechts van’ Leuven: een pareltje van een kleine historische stad, en eigenlijk Nederlands want koning Willem-Alexander voert onder meer de titel ‘baron van Diest’. Tien dicteetijgers en -tijgerinnen, in aantal gelijk verdeeld over NL en BE, zouden in deze halloweentijd bijeenkomen bij gastvrouw Birgit en haar man Roel. De koffieontvangst bracht ons met spooksnoepjes en -chocolaatjes direct al in de sfeer van All Hallows Eve, allerheiligenavond, en daar zou in Birgits dictee nog eens extra op gewezen worden.

Maar voordat het zover was moest er een halfuur – vergeefs – gewacht worden op de vijfde Belgische deelnemer F.B., een onbekende in het BeNeDicteecircuit. Leuk! Maar zonder enig bericht bleef hij uit. Misschien toch nog afgeschrikt door het soort woorden dat gebezigd wordt in deze bizarre orthografenclub, zoals caractérielle, tapis-plain, poelepetaat (Birgit) en hendiadysloos, jujuachtig, mappemonde (René, de tweede presentator)? Kom op, F.B.! Gewoon komen! Verslaggever dezes zit er immers ook niet mee dat hij steevast als laatste eindigt met soms meer dan de helft foute woorden (en ditmaal nóg erger)?

Horrorfantasie

Het overwicht der vijf Ollanders vertaalde zich niet in de einduitslag: in beide dictees hadden de vier Belgen samen de minste fouten. Was uw reporter thuisgebleven (om zijn oren eens uit te spuiten; addenoi, wat hoort die man beroerd), dan ware het beeld volledig omgekeerd geweest (hij had 33 van de 80 resp. 56 van de 76 invulplaatsen onjuist.) En tevens een zeldzaamheid in de Benedicteehistorie: gezamenlijk maakten alle deelnemers in het tweede Renédictee meer dan de helft fouten (40/76)! En dat terwijl deze Harderwijkse oud-hartendokter telkenmale belooft dat zijn dictee ‘makkelijker zal zijn dan de vorige’. Jaja, ammehoela.

De bijdrage van gastvrouw Birgit getiteld ‘Moord tussen manuscripten’ getuigde, net als twee jaar geleden, van een grote horrorfantasie en zij belooft daarmee als schrijftalent binnenkort door te zullen breken als auteur van de tweede dicteethriller in het circuit van de circuitus verborum. Als rasechte Vlaamse had zij het verhaal doorspekt met Fransgetinte woorden als enkele café au laits, komsa, passe-vite, cravate noire, estouffade en succès fou. Maar in de Excellijsten van haar bittenbak staan ook hedendaagse vondsten als de kwaaddeegse flexi-jobber die graag datet met dames bij skifflemuziek en synthklanken na een dinertje van posteleinpuree, pompernikkel en perenkonfijt, geassaisonneerd met pezo (zoekt u maar op wat dit laatste is). Allemaal juweeltjes van struikelblokken, om nog maar te zwijgen over befteckels, kliauwende meeuwen en andere griezels die horen bij Halloween. Bravo Birgit, goed gedaan!

Hartenbreker

Uitslag eerste drie: Herman (11 fout op 80 invulplaatsen), Rein (15) en Lizi (16). Houd deze dame in de gaten, zij is Voorburgs rising star en op nog maar één puntlengte verwijderd van de oude rot in het vak. Na de lunch met gevarieerde pizza, pizzetta, calzone, pissaladière en lahmacun, bezorgd door een trùk’i pan in pizzadozen van terrastegelformaat, was het de beurt aan de Harderwijkse hartenbreker René. In een komisch-filosofische bijdrage met 76 invulwoorden, anopistografisch afgedrukt en getiteld ‘Leve de menopauze!’ – de dicteedeelnemers werden door deze titel gelijk al blij verrast en opgewekt vanuit hun postprandiale pizzadip – bejubelt René de geneugten van zijn eigen opa- en echtgenoot-zijn en het nut van bomma’s menopauze. Het heeft iets te maken met Elvis Presleys ‘It’s now or never’ en dichte Duitse deuren: nonouders en torschlusspanik. ‘Doorfokken dus, kinders!’ was de pointe, want opa en oma René willen nog veel meer kleinkinderen. En oma doet het zelf niet meer vanwege verhoogde kans op malheurs als fausses couches en Hellp-syndroom, of miseries bij de boreling zoals cheilognathopalathoschisis en darmintussusceptie.

René heeft slimme kleindochters, naar het schijnt; geen vrouwelijke bakszeuntjes. Het stadium van poppenkast spelen zijn ze bijna ontgroeid nu ze zelf hun dinkytoyautootjes repareren met een torxset en begrijpen dat de tulp van de cinchplug helendal niets te maken heeft met de botanie van de polyfyllie maar meer van doen heeft met een settopbox.

Zoals Birgit grossierde in Fransigheden, zo doorspekte René zijn tekst met diepdoordachte woorden uit de fysica (wetten van Goodhart en Kepler, hellmanngetallen) en astronomie (aphelium, ecliptica, AE) evenals de in geen enkel dictee ontbrekende culinaria (abalonenschotel, chimichurri). Om nog maar te zwijgen over diverse religieuze termen (een souterliedeken, het angelus, van Dan tot Berseba, dhuhr, dertienavondkoning). Pfiew, René: chapeau bas! Een perfecte combinatie van aartsmoeilijk dictee met een mooi en komisch verhaal. Misschien toch samen met Birgit dat boek gaan schrijven?

Uitslag eerste drie: Herman (17 fout op 76 invulplaatsen), Rein (21) en Birgit (40). Dagwinnaar met vette stip: Herman. Proficiat!