Van Besien wint in Diest ondanks panenkamisser

Eindelijk weer een Vlaams dictee. In Diest struikelde dicteetijger Frans Van Besien alleen over het woord panenkapenalty.

Diest

Deelnemers aan het dictee in Diest

Door Herman Killens

In vergelijking met Nederland is Vlaanderen een dicteewoestijn geworden. Met veel meer spellingspecialisten dan -wedstrijden. En dan is elk nieuw initiatief een staande ovatie waard. Het Koninklijk Atheneum in het Vlaams-Brabantse Diest was op zaterdag 15 maart het strijdtoneel van een allereerste spellingbee. Tot verwondering van de organisatoren met enkele ‘verre’ inschrijvingen uit Gent, Opwijk en Oordegem. En na wat gegoogel bleken het BD’s te zijn. Bekende Dicteeschrijvers. Oei, zou het dictee voor hen niet te makkelijk zijn ?

Frans Van Besien, Raf Coppens en Herman Killens waren inderdaad om diverse redenen niet naar Deventer getrokken – waar op dezelfde avond een Vlaams gekleurd dictee gehouden werd – en troffen elkaar in het sfeervolle Diest. Supervriendelijke ontvangst, een pen en een waterdicht reglement, een goed uitgeruste bar. Schrijftafels gemillimeterd op een rij, loungezetels waarin de zeventien aanwezige gladiatoren nog eens wanhopig een blik wierpen op de 5000 venijnige dicteewoorden.

Panenkapenalty
Marcel van Passel, de stadsdichter van Diest, haalde in een wat te lang uitgesponnen dicteetekst met als titel De andere man herinneringen op aan een oud-onderwijzer van de school. Piet Creten las de tekst gelukkig feilloos en rustig voor.

De drie dicteetijgers bezetten uiteindelijk alle podiumplaatsen. Frans Van Besien won met één enkele fout, waarmee hij zijn medetijgers twee punten voor bleef. Frans struikelde enkel over het woord panenkapenalty. Dat begrip (in 2006 voorlopig toegevoegd aan de internetversie van Van Dale) is genoemd naar de Tsjechische voetballer Antonín Panenka, die in 1976 de EK-finale voetbal (tussen de niet meer bestaande landen Tsjecho-Slowakije en West-Duitsland) besliste met een listige strafschop in het midden van het doel. Niet-voetbalfan Frans toonde zich een merckxiaanse (of een vanbesiense – allicht binnenkort toegevoegd aan Van Dale) slokop, want samen met Killens haalde hij ook de teamtrofee binnen. Een boekenregen aan geschenken voor alle deelnemers sloot de geslaagde en perfect georganiseerde avond af.

Waarop de suggestie aan de jury: voer volgend jaar een afzonderlijke tijgercategorie in, zodat de lokale inspanningen ook kunnen bekroond worden. Maar dat vonden de sympathieke organisatoren geen punt. Want die kloof overbruggen, dat vormt net de uitdaging! En een tweede editie? Die komt er dus zeker.

Reacties zijn gesloten.