De imposante Oude Kerk aan de Herenstraat vormde woensdag 19 november het decor van het derde Voorburgs Dictee. Die locatie was niet alleen om de sfeer gekozen. Het inleggeld van de deelnemers kwam ten goede aan de restauratie van de kerktoren. Een nobel doel van de organiserende Rotaryclub, die daarmee heel wat beginnende dicteeschrijvers naar het evenement wist te lokken.
Onder hen de Oud Voorburgers Jochem van den Berg en Naud Wirtz. Zoals vele andere deelnemers trokken zij geheel onvoorbereid ten strijde. Alleen een tv-dicteetje op de bank, lang geleden, doemde op in het geheugen van voormalig directiesecretaris Van den Berg. Aan de hand daarvan hield hij zijn verwachte score deze avond op 25 fout.
Sidekick
Maar de twee plaatsgenoten werden zachtjes aangepakt door auteur José Stijntjes én de jury. Hoewel al tijdens de eerste voorlezing gezucht weerklonk vanuit de zaal, bevatte het verhaal opmerkelijk weinig valstrikken. Presentator Joost Karhof werkte zich er met professionele souplesse doorheen. Daarna gaf hij de microfoon aan burgemeester Hans van der Sluis, die het dicteren voor zijn rekening nam.
Tijdens het dictee hield Karhof als sidekick van de burgemeester de sfeer relaxed door korte vraaggesprekjes en bemoedigende woorden – onder meer gericht aan zijn moeder en tante, die op de achterste rijen zaten te zwoegen. Direct na de laatste zin begon de correctie. In Voorburg doen de deelnemers dat zelf, met een groene pen. In mijn ogen is dat allerminst een waterdichte operatie. Voor kwaadwilligen is een snelle correctie met ander schrijfgerei immers wel erg makkelijk. Maar veel dicteeschurken bleken er niet te zijn in de kerk van afzwaaiend dominee Sterrenburg. De gemiddelde score van rond de twintig fout wees op plichtsgetrouw nakijkwerk.
O jee, een fout
De pauze werd door het opgeluchte publiek gebruikt voor aangename kout en een wijntje. Alleen beroepsdicteetor Rein Leentfaar onttrok zich aan die frivoliteit. Hij had een fout gemaakt in zijn dictee – althans, volgens de jury. Om oeverloze discussies te voorkomen was eerder al verteld dat de officiële tekst geldig was en alle zelfbedachte varianten fout. Een lekker duidelijk standpunt, waar goed mee te leven valt. Maar de zwervende Zeeuw, geconfronteerd met de dubieuze spelling van fashion addict – volgens hem aan elkaar, volgens de auteur niet – praatte net zo lang op jurylid en lexicoloog Lut Colman in dat die uiteindelijk murwgebeukt capituleerde. Beide spellingen werden goed gerekend.
Ex aequo’s
En zo werd de prijsuitreiking in veel opzichten een kopie van die in 2013. Zowel bij de experts als bij de Voorburgse deelnemers werd de eerste plaats gedeeld door twee kampioenen. Bert Jansen (nul fout) en Rein Leentfaar deelden het podium bij de dicteetijgers. Gewoontegetrouw greep Rien Wisse nét naast de hoofdprijs door een rare leesfout van de jury. Huisarts Lizi van Vollenhoven (vier fout) mocht net als vorig jaar naar voren komen voor haar eerste prijs, en opnieuw was zij niet de enige. Debutant Rene Muller wist eveneens zijn fouten te beperken tot vier stuks. Grootmoedig gaf Lizi – die immers al zo’n trofee in huis had – de fraaie pen weg aan haar medewinnaar.
Ook Jochem en Naud, die hun kansen niet al te hoog hadden geschat, hadden achteraf een winnaarsgevoel. Naud Wirtz prees zichzelf gelukkig met zestien fout, en zijn maat Jochem keerde in opperbeste stemming huiswaarts. Hij maakte maar acht fouten. De gelukkigste man van de avond moet toch dominee Sterrenburg zijn geweest. Niet alleen werd voor hem de loftrompet gestoken in de dicteetekst, maar ook zag hij eens een propvolle kerk én ontving hij een cheque van 7000 euro voor de restauratie van ‘zijn’ klokkentoren.
Tekst: JvHD | Foto’s: Huib Boogert
Beste Jeroen,
Leuk stuk.
Groet,
Naud