Dicteeschrijvers in Lisse luisteren naar Astrid Hogervorst
door JvHD
In de Bollenstreek kleurt de harddraverij voor een belangrijk deel het culturele leven. Er zijn braderieën, discoavonden en natuurlijk spellingcompetities. Na het Hillegoms dictee van 13 september volgde op zaterdag 24 september het jaarlijkse dictee in het naburige Lisse. Beide evenementen zijn georganiseerd door de uiterst actieve Harddraverijvereniging, die elk jaar een complete feestweek organiseert met activiteiten voor sportievelingen, kooplustigen, creatieve mensen en bierdrinkers.
De laatsten kwamen er niet zo best af in de tekst die Jeanette Loos had bedacht voor de spellingliefhebbers. Op de zonnige septemberochtend werden de deelnemers in de raadzaal van het gemeentehuis geconfronteerd met een exposé over drinkgewoontes en de sociale gevolgen ervan. Dat klinkt serieuzer dan de auteur bedoelde. Zij constateerde slechts dat cafeïne, ook in een cappuccino, de tongen los maakt, terwijl thee ons aanzet tot filosofische mijmeringen. En bier? Tja, mout, gist en meegekookte hopbellen zorgen al gauw voor slap geouwehoer.
De raadzaal in Lisse; vooraan derdeprijswinnares Sylvia Sassenus.
Gojibeseters
Al te moeilijk werd het niet voor de 35 meeschrijvers, ook al had de docente Nederlands voldoende stof tot nadenken ingebouwd in haar korte dicteetekst. De kleine pardessus, catenaccio en smörrebröd- en gojibeseters deden velen verbouwereerd opkijken. Toch stelde de gemiddelde foutscore enigszins teleur: ongeveer 23 fouten bleek de standaard. De prestatie van vertaalster Margreet Warmerdam kreeg tegen deze achtergrond des te meer glans. Zij veroverde de eerste plaats bij de regionale deelnemers met elf fouten. Op de voet volgde het tweetal Arno van Doorn en Ruud van Graven, elk met twaalf fouten. Een shoot-outronde beslechtte het pleit al na een enkel woord. Ruud spelde twee-onder-een-kapwoning fout en moest genoegen nemen met de derde plek.
Ook de specialisten deelden de prijs. Gelukkig waren er twee flessen wijn voorhanden voor Bert Jansen en schrijver dezes, die elk twee fouten maakten. Daarmee evenaarden zij – mirabile dictu – de schrijfster van het dictee zelf. Haar kundigheid ten spijt, waren er toch twee opvallende fouten in de tekst blijven staan. Dat dreigt een gewoonte te worden in Lisse, en helaas niet alleen daar. Jammer, want het is zo eenvoudig om de tekst even te laten controleren door specialisten, bijvoorbeeld via Dictees.nl of via Voutje.nl.
Gelukkig dekt de sfeer in Lisse alle milde kritiek met een warme deken toe. En wat een verademing, zo’n dictee op de zaterdagochtend!
Grappig. Vorig jaar, in november in Baarn, beslechtte die “twee-onder-een-kapwoning” – toen waarschijnlijk bedacht door Bert Jansen – ook meteen de shoot-out.
Overigens vindt de Zeeuwse grootmeester het verschil tussen “al gauw” en “algauw” heel subtiel en mogen ze van hem hier allebei.
En smörrebröd kent Van Dale – en dat is etymologisch wel te verantwoorden – alleen op zijn Deens, een vorm die volgens woordenlijst.org niet te verwarren is met de Zweedse spelling.
Mijn mening over algauw – al gauw is mede gebaseerd op Onze Taal, die beide schrijfwijzen in feite als (bijna-)synoniemen beschouwt. Dit laatste had ik nog niet aan Jan gemeld.
Ik weet niet of algauw als fout is aangerekend bij iemand. Zelf zou ik het niet aaneenschrijven. Wat smørrebrød/smörrebröd betreft, denk ik dat heel wat deelnemers achteraf een foutje minder hebben. De Deense spelling is inderdaad logischer!
De foutjes in de correctietekst betroffen oud-Hollands en erop.
Ik vraag me af waarom de schrijver denkt dat hij in het Westland te gast was? Lisse is wel in het westen van Nederland maar het Westland ligt toch echt ten zuiden van Den Haag!
Mea culpa. Ik was een beetje in de war blijkbaar. Ik heb de aanduiding gecorrigeerd. Bedankt voor je oplettendheid!