Het tweede dictee van de Leiderdorpse Volksuniversiteit op zondag 3 november is bij de plaatselijke deelnemers uitgedraaid op een onderonsje van D66’ers. Tot verrassing van de jury maakte D66-burgerraadslid Bas Warmenhoven slechts 23 fout. Hij werd op de voet gevolgd door zijn partijgenoot (en wethouder) Michiel van der Eng, met 24 fout. De partij van het redelijk alternatief gooit dus niet alleen in de peilingen hoge ogen, maar ook in het dicteeschrijven.
Verreweg de beste prestatie leverde buitenstaander Bert Jansen uit Bussum. Zijn zes fouten waren voor het merendeel te wijten aan de vele lokale benamingen die de auteur in de tekst verwerkt had. Ook Pieter van Diepen (7 fout) en Huib Boogert uit Goes (9 fout) zagen hun foutscore daardoor verhoogd.
Locatie
Waarschijnlijk heeft ook de locatie bijgedragen aan de motivatie van de twee lokale winnaars. Anders dan vorig jaar, toen het dictee plaatsvond in de klaslokalen van De Sterrentuin, verzamelden de deelnemers zich deze zondag in de ruime raadzaal van het gemeentehuis in Leiderdorp – een bekende locatie voor de partijgenoten. De gemeente deed meer dan alleen het beschikbaar stellen van de zaal. Deelnemers en organisatoren werden goed gecaterd. Burgemeester Laila Driessen-Jansen las, net als vorig jaar, het dictee voor en wethouder Leo Maat was voorzitter van de jury.
Geweeklaag
Harriët McDaniel, docent Nederlands, had een tekst opgesteld aan de hand van het motto ‘Hoge kunst en lage kunst’ dat de LVU haar had meegegeven. Onder de titel Vijftig tinten grijs voor ingewijden werd een rondwandeling langs kunstobjecten in Leiderdorp gepresenteerd, gelardeerd met tal van lastig te spellen woorden. Nadat het dictee allereerst in zijn geheel was voorgelezen, klaterde een applaus op uit waardering voor de tekst, maar klonk uiteraard ook geweeklaag. De 44 deelnemers, waaronder vijf routiniers, hadden er een hele kluif aan. De dicteetijgers struikelden met name over de lokale namen van de kunstobjecten. Harriët McDaniel, namens de jury, een beetje pesterig: ‘Het is een dictee voor ingewijden, en de eigennamen tellen dus gewoon mee in de correctie’.
De overige lokale prijswinnaars waren Det Jacobs (25 fout), Koos de Graaf (27 fout), en drie deelnemers met 35 fout: Marike Beermann, Nel van Dijk en Karin Kopp. Een bijzonder prijsje was er voor de twaalfjarige Ivranja van Soest. Zij is de dochter van GroenLinksraadslid Frauke Joester. Haar foutental werd niet bekendgemaakt. Deze prijswinnaars kwamen allen uit in de categorie ‘Leiderdorpers’.
Van elders
De niet-Leiderdorpers die hadden ingeschreven, hadden vooral veel moeite met de eigennamen die door de tekst waren gevlochten, zoals Gnomon, Munnikkenmolen, Uitzicht op Arcadië, Donjon en Molkenkrabbers. De dicteetijgers, behalve bijna-Leiderdorper Van Diepen, schreven dat laatste woord veelal als ‘wolkenkrabbers’, zonder te weten dat ‘Molkenkrabbers’ een woordspeling is op de naam van ex-wethouder Victor Molkenboer. Minpuntje: voor de beste spellers van de avond kon er nog geen bloemetje of bedankje af.
Tekst: Emil Broesterhuizen en Huib Boogert. Foto’s: Huib Boogert
Ik zift graag muggen, Jeroen, en met mieren doe ik weer iets anders, maar de auteur heet niet Harriet Macdaniel, maar Harriët McDaniel. En de winnaar, Bas Warmenhoven, is geen raadslid, maar burgerraadslid. Die mag in een raadscommissie zijn zegje doen, maar niet in de plenaire raad.
Nooit geweten dat er verschil is tussen raadsleden. Kan ik ook burgerraadslid worden, en heeft dat zin? Dergelijke vragen kwellen mij nu. Maar wat je met mieren precies doet, daar maak ik mij bij voorkeur geen voorstelling van – als je ‘t me niet kwalijk neemt.
Het rijmt op høken (ongeremd feestvieren, uit zijn dak gaan).
Dat je van het vrouwelijk schoon houdt, Pieter, oké, maar met mieren … nee, dat had ik niet achter je gezocht.