door Lizi van Vollenhoven

Het ontbijt stond klaar voor de deelnemers aan de huiskamercompetitie

Op zaterdag verzamelden de dicteeliefhebbers zich in Huize Annemarie Braakman-Ven. Haar grote routine in het organiseren van dictees bij haar thuis kwam te stade, omdat zij daardoor ook kon inspelen op een probleem dat zich kort tevoren had aangediend. De voorbereiding voor deel 1 van deze editie van de huiskamercompetitie liep namelijk bepaald niet op rolletjes. De beoogde tekstschrijver werd ernstig, serieus en hartstikke ziek voordat zijn tekst af was. Gelukkig is hij weer opgeknapt, maar er moest wel in allerijl een oplossing gezocht worden voor het tekstprobleem. Gelukkig vond Annemarie die in de vorm van Het groot dictee 2.0, geschreven door Kamiel Choi, ter ere van de tenondergang van het Groot Dictee der Nederlandse Taal op de tv.

De tekst beschrijft de overpeinzingen van de schrijver, een eenentwintigste-eeuwse zzp’er bij het ter ziele gaan van het Groot Dictee. In plaats van te treuren geeft hij zich suffisant over aan lasciviteit. Ik vrees dat de schrijver in grote problemen komt met zijn buikomvang, – en samenstelling van zijn lever – als ik lees wat hij zoal verorbert. Dat hij begint met het grand dessert pistachemadeleines, crème brûlée en gekonfijte amarenakersen, en pas dan overgaat aan iets wat mij toch in de oren klinkt als een hoofdgerecht, (een fytofage Hypophthalmichthys molitrix in bearnaisesaus) is echter culinaire vrijheid die geen kwaad kan.
De daaropvolgende alinea’s klonken in eerste instantie erg moeilijk. Woorden en woordgroepen als geïnstitutionaliseerd en fluïde contreien, quichotesk zijn echter veel makkelijker te spellen dan je in eerste instantie denkt. Veel moeilijker is het doorgronden van de tekstinhoud. Ik lees de tekst nu voor de tiende keer en dank de hemel dat ik hem niet voor mijn eindexamen tekstverklaring heb gekregen.

De winnaars waren Rein Leentfaar en Rien Wisse, met elk slechts drie fouten. Overigens was het dictee sowieso erg goed gemaakt. Zojuist bereikte mij het bericht dat het het best gemaakte dictee aller tijden is in de geschiedenis van de BeNeDictees.

Deelnemer Bert was blij verrast door bordjes met zijn naamgenoot erop.

Schiphol

De routineus klaargemaakte en geserveerde lunch smaakte ons prima en verkwikt begonnen we aan de middageditie. Deze werd ingeleid door de sombere woorden dat Annemarie aan het uitkijken was naar een nieuwe woning, omdat Aalsmeer tegen de vlakte zou gaan vanwege de uitbreiding van luchthaven Schiphol. De auteur van het middagdictee was Huib Boogert, en de titel van het dictee was ‘Schiphol kan opvliegen’. Hierin beschrijft hij hoe de Aalsmeerders, getart en bedreigd door de expansiedrift van Schiphol, het plan smeden om de directeurs van Schiphol met hun eega’s te ontvoeren, om daarmee hun huis en haard veilig te stellen.

Rien Wisse vierde zijn zege met een fraaie feesthoed

Het was een leuk dictee, qua moeilijkheidsgraad volgens mij een middenmoter bij de BeNeDictees. Er zaten allerlei soorten probleemwoorden in. Hoofdletters, samenstellingen, (nieuwzeelander, een soort konijn) onbekende woorden, (opper- en onderhout, jawel, met een t) Surinaamse uitdrukkingen (bewiest). Fraaie vondsten vond ik de rondvliegende aardbijen (dus niet de vruchtjes, maar de honingverzamelaars) en het plaidje over het pleetje.

Drie keer raden wie de winnaars waren. Jawel, weer Rien en Rein. Ditmaal met negen fouten. En, tada, dit hield in dat Rien Wisse nu voor de derde maal op rij jaarwinnaar van het BeNeDictee was. Een felicitatie (en feesthoed) waard.

Historische Tuin

Na nog even nagepraat te hebben met een hapje en een drankje ging ik huiswaarts, om ’s anderendaags terug te keren naar Aalsmeer voor het Groot Aalsmeers Dictee. Het betrof een jubileumdictee, alweer het tiende. Om dit te vieren werd de stijl van het evenement aangepast. Om te beginnen de locatie: niet meer in Het Wapen van Aalsmeer, maar in de Historische Tuin. Ook was het tijdstip veranderd, in de middag in plaats van de avond. Wat mij betreft een prima verandering, voor mij is dit veel relaxter.
Gezeten in het oude veilinggebouw, op nogal smalle bankjes, werd het dictee luid en duidelijk eerst voorgelezen door auteur Hermen de Graaf. Liefhebbers en specialisten kregen, net als bij vorige edities, weliswaar dezelfde tekst, maar moesten voor een deel verschillende woorden invullen. Leuke manier om te schiften. Daarna nam Anton Temme het woord en dicteerde de tekst op rustige, prettige en zeer goed verstaanbare manier. Ook in dit dictee werden de uitdagingen beschreven waar Aalsmeer voor staat, maar met een optimistische ondertoon.

En ook hier weer kwamen mij onbekende woorden voor, zoals flouwers, schegbeeld en jouker. Een erg leuke vond ik het in één zin noemen van vluggertje en vluggerdje. Dat ik duediligenceonderzoek goed had, is meer geluk dan wijsheid en komt mede door de orthoëpie van de heer Temme.

Schrijven in de krap bemeten veilingbankjes was even wennen voor de bijna veertig deelnemers

Bucketlist

Het nakijken duurde, omdat er maar een kleine groep correctoren was, vrij lang, maar de tijd kon goed gevuld worden. In de eerste plaats met een wandeling over het terrein, dat in de volksmond de Hysterische Tuin genoemd wordt. Medio november was deze uiteraard over zijn mooiste periode heen, maar ook zo was het leuk om te zien. Vervolgens had ik even tijd om mijn parkeerschijf bij te draaien (en even een supermarkt in te wippen) en vervolgens kon ik iets doen wat allang op mijn bucketlist stond: deelnemen aan een veiling bij afslag. Na wat oefenen (de pijl had een vertraging van 2-3 streepjes) konden we ons best gaan doen om mooie prijzen te kopen voor een zo laag mogelijk bedrag. Zo werd ik, voor een luttele 65 cent, de gelukkige eigenaar van een prachtig kluisje. Na dit succes werd ik bijna bedroefd toen ik hoorde dat alle verkregen spullen van de veiling ons zelfs helemaal om niet geschonken werden door het organiserend comité.
Daarna volgde een wedstrijd ‘precies op het juiste getal de pijl vastzetten’. Allrounder Randy van Halen, – bekend van het Groot Dictee en Max Pubquiz – blonk ook hierin uit.

Prijzen

Toen dit allemaal gebeurd was, werd het tijd voor de prijsuitreiking. Die werd voorafgegaan door twee shoot-outs. Zowel bij de liefhebbers als bij de specialisten bleken podiumkandidaten gelijk geëindigd te zijn. De uiteindelijke winnaars waren Eva Eising (bij de liefhebbers) en Bert Jansen (bij de specialisten). Meer over de enerverende middag leest u in het verslag van Arjen Vos op deze site.

En zo kwam er een eind aan dit orthografische weekend. Met dank aan alle schrijvers, voorlezers, correctoren, juryleden en overige organisatoren.