door JvHD
Om in deze dagen een flinke mensenmassa naar de kerk te lokken, is enige creativiteit gewenst. In Voorthuizen lukt het al jaren achtereen. Een enthousiaste groep taalliefhebbers organiseert er het plaatselijke dictee ter wille van een goed doel. Daarmee trok het comité op vrijdag 19 februari maar liefst bijna tweehonderd mensen naar de Gereformeerde Kerk in de Hoofdstraat. Een groot succes voor Dethmer Oosterveld cum suis, die ruim tweeduizend euro kon overhandigen aan de jongeren die in Zambia onderwijslokalen gaan bouwen.
Ondanks de grote hoeveelheid nerveuze deelnemers was het in het godshuis opvallend rustig tijdens het dictee. Voorlezer Asje van Dijk, burgemeester van de gemeente Barneveld, had er dan ook de wind onder. Hij las met een uitstekende articulatie in een vlot tempo. Aan interrupties deed de burgervader niet, ook niet als hij hardnekkig woorden als Zambiaans en pince-neztjes fout bleef uitspreken. Het werd hem vergeven door de jury. Auteur Liesbeth Vos-van Rijn had het hem – en de deelnemers – niet absurd moeilijk gemaakt. Haar tekst over het Zambiaanse project liep lekker door, maar bevatte toch voldoende instinkers voor de ervaren spellers in de zaal. Een foutloos resultaat leek vrijwel uitgesloten, dankzij woorden als micro-elektronica, flux de bouche, jump-‘n-jivemuziek en Congo-Kinshasa.
Loterij
Het tot dan toe gedisciplineerde publiek kon zich fijn uitleven tijdens de loterij, waarmee de nakijkpauze gevuld werd. De verwenpakketten van lokale sponsors vielen in goede aarde bij de deelnemers na hun beproeving in de harde kerkbankjes. Als pauzeprogramma in een dictee met zo’n enorme opkomst bleek de loterij een uitstekende keuze. De tijd vloog voorbij, en voor men het wist kon iedereen weer plaatsnemen in het schip.
Tijdens de bespreking van de tekst werd duidelijk dat de jury in Voorthuizen niet op alle slakken zout wenste te leggen. Een foutje in de tekst – *hand- en spandiensten – werd de schrijvers niet aangerekend, en omdat de burgemeester de titel een beetje anders had voorgelezen dan bedoeld, deed men ook over de fouten daarin niet al te moeilijk. Een tikje merkwaardig was wel de uitleg dat de schrijfwijze geë-maild ook toegestaan was in plaats van het correcte ge-e-maild – alleen maar omdat zulks ooit in een oude editie van het Groene Boekje gestaan zou hebben. Tja. Gelukkig bleef discussie uit, zelfs al zat er een zekere Zeeuw in de zaal. Die had mij plechtig beloofd zijn mond te houden. Pas naderhand begon hij traditiegetrouw alle betrokkenen te overtuigen van zijn onfeilbaarheid.
Winnaars
Van alle teams was de groep Spekkaas het allersterkste. Met een gemiddelde van 23 fouten bleven de vier dames en één heer alle teams voor. Bij de individuele deelnemers maakte de uitgebreide familie Van Ramshorst een goede kans. Niet minder dan zeven familieleden schreven mee. Uiteindelijk bleek van hen Liesbeth de sterkste. Slechts twaalf fouten maakte zij, en daarmee veroverde zij de trofee voor de beste speller van Voorthuizen en omgeving.
In de categorie buitenpoorters won ik zelf met twee fouten. Pikant: een belijdend atheïst incasseert met genoegen de winst in de gereformeerde kerk. Maar het is niet die ironie die mij tevreden doet terugkijken op het dictee van Voorthuizen. De warme ontvangst, de betrokkenheid van het veelkoppige publiek en de vrolijke kout in de pauze – succes, Gonnie – maakten dit evenement tot een plezier. Volgend jaar weer!