Winnares Alexandra ’t Lam

JB Streefkerk Inbraakpreventie bv: ooit van gehoord? Sinds het Lexmonds Dictee kan niemand meer om deze lokale ondernemer heen. Ook Daan Kool, Arie Zijderveld en Alex Versluis weten hun reputatie danig verbeterd sinds Florentijn Kool hun bedrijven aanprees in zijn tekst. Op vrijdagavond 10 januari hoorden zo’n dertig deelnemers de lof prijzen van de Lexmondse entrepreneurs in een niet al te lastig dictee.

Omdat de publiciteit vooraf niet overdadig was geweest en het evenement zelfs op deze site nog maar enkele dagen voordien vermeld stond, verwachtte ik de enige gast te zijn. Maar natuurlijk was de zwervende Zeeuw alert gebleven: Rein Leentfaar zat al aan de koffie toen ik het dorpje binnenreed. In het gebouwtje naast de kerk deden de organisatoren er alles aan het de dicteeschrijvers naar de zin te maken. En voor zover mijn ervaring reikt, was dit het eerste dictee dat ingeleid werd door een gebed. ‘Heer, laat het gezellig zijn vanavond.’ Daarna kon het natuurlijk niet misgaan.

Het werd een ontspannen bijeenkomst met een prima voorgelezen tekst – door de auteur zelf – waarin het foutengemiddelde gelukkig nog wel rond de twintig lag, want het goede doel kon wel wat geld gebruiken. De opbrengst ging naar een project in Nepal. Omdat de deelnemers hun schrijfsels telkens na drie alinea’s moesten afstaan aan de nakijkploeg, was de uitslag vlot bekend. Rein Leentfaar (één – twijfelachtige – fout) was zo galant zijn prijs af te staan aan de lokale winnares. De 25-jarige Alexandra ‘t Lam was met maar elf fout de heldin van de avond.

Later sprak ik ook jonge deelnemers met een foutscore ver onder de twintig. Dat biedt hoop op een zonnige taalkundige toekomst voor de Lexmonders. Mijn beide buurvrouwen tijdens het evenement – beide in de iets rijpere leeftijdsklasse – scoorden aanmerkelijk onder hun verwachte niveau: Jannie Langerak,wier zoon ooit tweede werd in het dictee, bleef steken op 24 fout, Jeannette Lakerveld moest 27 fout incasseren.

Zelf bleek ik een e’tje vergeten te zijn in barbecueën. Spijtig, maar het vergalde de avond niet. Het gastvrij onthaal van de Lexmonders was reden genoeg voor een nieuw bezoek in 2015. En dan neem ik die prijs natuurlijk wél mee naar huis.

Foto’s: Erik Langerak