Presentator Hermen van der Zandt (l) en Frits Vogel van Lionsclub Hilversum. Foto: Peter van Es

door JvHD

Wie een soepele dicteetekst wil met een kop en een staart, kan dat het beste overlaten aan een ervaren journalist. Dat moet de overweging zijn geweest van Frits Vogel en Anton Gauthier van twee Gooise Lionsclubs, toen zij de plannen bespraken voor het eerste Groot Goois Dictee. In ‘mediastad’ Hilversum – goedbeschouwd een dorp, maar alla –  liggen de bedreven schrijvers voor het oprapen. De opdracht ging naar nieuwslezer en journalist Raymond Serré, die een beschouwing uit zijn mouw schudde over het vermeende kakkineuze karakter van de stereotiepe Gooier.

Op dinsdag 27 oktober mocht Herman ‘de schermman’ van der Zandt met zijn typerende flair het essaytje van Serré dicteren in het indrukwekkende Hilversumse raadhuis. Zo’n tachtig liefhebbers waren afgekomen op het debuterende dictee-evenement. Te veel om in de raadzaal allemaal een plaatsje te geven. Daarom werd ook de aanpalende Burgerzaal ingeruimd voor een deel van het publiek. Hoewel het verhaal op het eerste gehoor niet al te veel spellingproblemen bevatte, had Serré er op listige wijze een flinke hoeveelheid valkuilen in weten te verwerken. Zo veel zelfs dat niemand – op een na – op de nul fouten uitkwam.

Winnaar in de scholierengroep Daniël Jacobs (r). In het midden burgemeester Pieter Broertjes. Foto: Peter van Es

Apocalyptische ervaring
Een kakkineuze nouveaux-richesregio waar parvenu’s de scepter zwaaien en waar een normaal mens zich unheimisch voelt, zo beschreef Serré het imago van het Gooi, om in de slotalinea te constateren dat berichten over de sektarisch opererende kak steeds vaker broodjeaapverhalen zijn. In de zinnen daartussenin strooide de Hilversummer met woorden als levercirrose, fossielen die feestjes versjteren, ietsiepietsie en ouwe-jongens-krentenbrood. Voor de in groten getale toegestroomde scholieren van het Gemeentelijk Gymnasium en het Comenius College werd de exercitie daardoor alsnog ‘een apocalyptische ervaring’, zoals een van hen het treffend verwoordde.

Desondanks wist gymnasiast Daniël Jacobs zijn foutenaantal te beperken tot 18. Hij mocht zijn prijs ophalen na een uitzonderlijk korte nakijkpauze, waarin maar net tijd was om het dictee te bespreken. Het bleek al snel dat in de officiële tekst toch weer een foutje was blijven staan: de regio werd consequent aangeduid als Het Gooi. Jammer, want dat was de nakijkploeg niet bekend. En dus kreeg iedereen een foutje te veel aangerekend.

De raadzaal in het raadhuis van Hilversum. Foto: Peter van Es

Ex-aequoposities
In de categorie volwassenen waren alle topposities voor de batterij dicteenomaden. Jan Riefel revancheerde zich met vijf fouten voor zijn matige score in Harderwijk. Randy van Halen, Bert Jansen en ik eindigden gelijk met elk drie fouten. De hoofdprijs werd aanvankelijk gedeeld door René Dijkgraaf en Rein Leentfaar. Maar met zijn kenmerkende vasthoudendheid wist de laatste de jury ervan te overtuigen dat hij de enige was met nul fouten. Waarvan akte.

Voor mij, als geboren en getogen Hilversummer, was er dus helaas geen thuisvoordeel. Hoewel in de publiciteit vooraf was aangekondigd dat de tekst zou ingaan op bouwmeester Dudok en de geschiedenis van het Gooi, verwerkte Serré geen enkele lokale naam in de tekst. Maar zijn verhaal was wel een frisse compositie, een fijne afwisseling met de soms gekunstelde bouwsels van andere dictees. We kunnen al uitzien naar de tweede editie, want de beide Lionsclubs zijn vastbesloten een jaarlijkse traditie te maken van het evenement. En terecht, want de uitstekend georganiseerde avond bracht 4500 euro op voor de strijd tegen laaggeletterdheid.

De lokale omroep RTi filmde het hele gebeuren en maakte een korte samenvatting, die u hier kunt bekijken. De tekst van het dictee leest u hier.