Tekst: JvHD | Foto’s: Huib Boogert
In zijn woonplaats Breskens dirigeerde de grootvizier van dicteeland, Rein ‘zwervende Zeeuw’ Leentfaar, voor de zevende keer zijn eigen partijtje. Iedereen was uitgenodigd voor de jaarlijkse moeilijkewoordensymfonie op zaterdag 10 mei. Leentfaar had gezorgd voor maar liefst drie niveaus: moeilijk (‘aanvangers’), erg moeilijk (‘liefhebbers’) en ondoenlijk (‘specialisten’). Zo’n veertig optimisten trotseerden slagregens en opgebroken wegen om elkaar te begroeten in De Ontmoeting, een jarenzeventigzaaltje dat nogal lukraak aan een van de plaatselijke kerkgebouwen is geplakt.
Zoals verwacht was het aandeel van de dicteetijgers opvallend groot: maar liefst dertien deelnemers uit Nederland en – vooral – Vlaanderen kregen het hondsmoeilijke specialistendictee voorgeschoteld.
Van Dale
Leentfaar, die zichzelf uitdagend karakteriseert als de slechtst schrijvende beste speller, beperkte zich ook in de drie dictees van 2014 tot losse zinnen die soms rechtstreeks aan Van Dale ontleend leken. Van oogheelkunde – oftalmologen, cristallitis – via de muziek – aretijnse lettergrepen, solmisatie – tot moderne fratsen als duh en binge-eten: geen uithoek van het ondermaanse leven leek te ontsnappen aan de woordverzamelwoede van de auteur. Ook de grote groep liefhebbers moest eraan geloven. In die tekst had Leentfaar voetangels verstopt als het Midden-Zuid Limburgse Stokhem, ‘ndrangheta en paraskevidekatriafobie. En wie zich zelfverzekerd had aangemeld als aanvanger, moest onder meer hasjshop, pliés, ongenâ en inasser goed weten te spelen. Ga er maar aan staan!
Verschlimmbesseren
Hanneke Leentfaar, vrouw-van, las de drie dictees geroutineerd voor met precies de goede snelheid. Afwisselend schreef elke categorie telkens één alinea. Dat werkte goed, al neemt de neiging om te verschlimmbesseren toe door de lange pauzes tussen de alinea’s van je eigen categorie. Na zo’n drie kwartier brak zowel de zon door als de correctieronde aan. De deelnemers keken elkaars werk na. Mede door die strategie was het al vlot tijd voor de prijsuitreiking, waarbij niemand werd overgeslagen. Voor iedereen had de gedreven organisator een prijsje klaarliggen, dat Jan Schaalje, de wethouder van Sluis die strijk-en-zet bij het dictee aanwezig is, persoonlijk mocht overhandigen.
Specialisten met veel fouten
Bij de aanvangers legde Reins plaatsgenote Selma Hooijberg beslag op de eerste prijs. Met 17 fout bleef zij Lea de Vilder (20 fout) en Betsy Basting (23) voor. In de categorie liefhebbers wekte de naam van de winnaar geen verbazing. De 87-jarige Jaak Hoedemakers uit Maaseik, in het recente verleden een geharnaste specialist, troefde met 14 fout de anderen af. Gino de Laere en Rik van der Linden volgden op gepaste afstand met 16 en 17 fout. Ook Hilda Janssens – echtgenote van dicteecrack Robert Joosen – presteerde goed met 25 fout.
Bij de specialisten wisten de Nederlanders René Dijkgraaf en Huib Boogert zich te nestelen tussen de Vlaamse geweldenaren. Met 19 fout veroverde Dijkgraaf een uitstekende derde plek. De kannibaal van Paal, Joost Verheyen, moest met 12 fout genoegen nemen met het zilver. De zege ging deze keer naar de bescheiden eremetaalvreter Robert Joosen uit Kalmthout (B). Een superspecialist die tien fouten maakt in een dictee – dat moge voldoende zeggen over de moeilijkheidsgraad van het inmiddels roemruchte Dictee van Breskens.
De drie dictees van 2014 kunt u hier downloaden.