De jury in Dordrecht

door Randy van Halen

Op donderdag 10 maart 2016 reis ik af naar de oudste stad van Holland voor een dicteetje. In het mooie Dordrecht vindt namelijk het achtste Groot Leerpark Dictee plaats, in het Wartburg College, dat gevestigd is in het Leerpark: een groot terrein met verschillende middelbare scholen en mbo-instellingen. Voor mij een geweldige locatie: ik hoef eindelijk eens niet met de trein het halve land door te reizen. In plaats daarvan stap ik op mijn fiets, en een kwartiertje later ben ik ter plaatse.

Voor dit dictee wordt geen exorbitant hoog inschrijfgeld gevraagd, om een of ander goed doel te steunen: het is zelfs gratis. Maar, volgens internet zou de aanwezigheid van “dicteeschrijvers van buitenaf” niet gewaardeerd worden: enkel scholieren en medewerkers van de scholen in het Leerpark en bewoners van de nabije omgeving zouden welkom zijn. De organisatie moest eens weten dat deze nabije omgeving de natuurlijke habitat van een zekere dicteetijger is …

Een dicteetijger in de dop: Carsten Kok

Zes categorieën
Met z’n allen lopen we de aula in, waar onze plaatsen al zijn ingedeeld: op ieder tafeltje ligt papier met de naam van de deelnemer. De deelnemers zijn ook al opgedeeld in verschillende categorieën, en wel zes: basisschoolleerlingen en brugklassers, de gemengde en theoretische leerweg (wat u waarschijnlijk nog kent als de mavo, maar een aantal naamsveranderingen heeft ondergaan), ouderejaars havo- en vwo-leerlingen, personeel, bewoners van de regio en overigen. Waarom ze mij in de categorie “overigen” hebben geplaatst is een groot vraagstuk, maar ik maak er geen probleem van. Tijd om te schrijven.

De tekst gaat over het Leerpark: schrijver en voorlezer Dick van Meeuwen, voormalig directeur van locatie Marnix van het Wartburg College, heeft over dit gebied en alle scholen die zich er bevinden een tekst geschreven. Die zit dan ook stampvol eigennamen, en ook de gemiddelde Dordtenaar heeft moeite met het schrijven van namen als het Albert Schweitzerziekenhuis, de Sportboulevard en stichting H3O. Over het algemeen leest hij het prima voor: op een tempo dat goed bij te benen valt en met een duidelijke uitspraak. Ik ontdek wel een uitspraakfoutje: Van Meeuwen spreekt macchiato pertinent uit als “matsjatto”. Gelukkig blijkt uit de context duidelijk wat hij bedoelt.

In de pauze spelen de deelnemers een spelletje schaak

Schaken en scrabbelen
In de pauze worden we naar beneden gestuurd, naar de centrale hal. Daar bevinden zich drankjes en petitfourtjes, en ook zijn er bordspellen klaargezet om de tijd te doden: niet alleen kun je schaken of dammen, maar ook scrabbelen of mens-erger-je-nieten. Dit is uiteraard het moment dat de grootste discussies opborrelen: niemand blijkt van ClickBrickstenen gehoord te hebben, en de vier genoemde soorten koffie weten ook slechts enkelen allemaal goed te spellen.

Na een hapje van het bittergarnituur en een glaasje frisdrank worden we weer naar de aula geroepen: de nakijkploeg is klaar en het is tijd om de tekst te bespreken. Hierbij komen enkele vragen in mij op, maar ik wist niet zeker of ik het goed zou hebben, dus ik besluit geen commentaar te leveren. Achteraf bleek dat vlakbij volgens de schrijver vast was, maar in deze context los had moeten zijn; ik heb dus een fout minder dan mij werd aangerekend.

Han van Gorkum licht de tekst toe.

Prijzenregen
Na het bespreken is het tijd voor de prijzenuitreiking: deze duurt aardig lang omdat er dus zes categorieën zijn. In categorie 1 wint basisscholier Carsten Kok, met 29 fouten. In categorie 2 is Jozan Tanis de winnares, en zij heeft 35 rode streepjes op haar papier staan. Marthe Korevaar heeft de hoofdprijs in categorie 3 in de wacht gesleept; deze gymnasiast schreef 22 woorden fout. In categorie 4 wint Gerrianne Lobbezoo met 10 fouten. Dirk Meijer schrijft de overwinning bij de buurtbewoners op zijn naam: hij maakte 11 fouten. En ten slotte de overige deelnemers: daar is schrijver dezes de winnaar, met 5 fouten.

Carsten krijgt een indrukwekkende bokaal mee naar huis: hijzelf is niet veel groter dan zijn prijs. Verder krijgen de winnaars VVV-bonnen, en ik krijg als beste van iedereen een sculptuur van de kunstenaar Ger van Tankeren. Tevens ben ik gevraagd om de tekst voor het Leerpark Dictee van volgend jaar te schrijven. Dit vind ik een enorme eer, en daarom heb ik volmondig ja gezegd.

Na een ontzettend geslaagde avond die goed georganiseerd was, keer ik huiswaarts met een mooi kunstwerkje. Ik heb van de avond genoten. Overigens: hulde aan degene die bedacht heeft om bordspellen in de pauze neer te leggen: er werd fanatiek gebruik van gemaakt, en dit was een goed tijdverdrijf. Spelletjes spelen is immers gezelliger dan in een hoekje staan en je smartphone checken.