door René Dijkgraaf
‘Soms denk ik uren na en heb ik nog niks op papier, een andere keer bereik ik precies datzelfde in vijf minuten’, zei Herman Finkers al. Gelukkig valt er over het achtste Groot Dictee van Rozenburg wél het een en ander te melden. Het aantal deelnemers was op vrijdagavond 10 maart lager dan bij vorige afleveringen, maar de overgebleven veertien dicteeschrijvers vormden een knus clubje, waardoor het wederom goed toeven was, in Muziektheater De Ontmoeting. De naam van deze bijzondere locatie komt traditiegetrouw altijd in de dicteetekst voor.
Uw djoeroetoelis kon zich er door de vriendelijke ontvangst en de leuke sfeer dan ook makkelijk overheen zetten dat hij twéé hobby’s heeft die met extinctie lijken te worden bedreigd – ook het edele damspel ondervindt geduchte concurrentie van eigentijdser, kleuriger en lawaaiiger vermaak. Of zouden er mensen thuisgebleven zijn om het Ottomaans-Bataafse conflict in Rotterdam live te kunnen volgen?
Geteisem en rapaille
Toevallig ging de tekst, geschreven en voorgedragen door journaliste Anneke Boskma, dit jaar ook over Rotterdam. Ver voor het Aboutalebtijdperk werd Rozenburg ingelijfd bij de havenstad, waarbij de Rozenburgers rigoureus beroofd werden van hun domicilie en waarbij hun bezittingen geconfisqueerd werden. Gelukkig nam het lokale geteisem en rapaille destijds geen represailles tegen het gemeentebestuur en heden ten dage is het stadje als een feniks uit zijn as herrezen. Zoals bij eerdere edities maakte de auteur het haar publiek niet extreem moeilijk. De tekst toonde een mooie staalkaart van spellingproblemen, zoals ad-hocbesluit, baby’tjes, echec, toentertijd, minutieus en klip-en-klaar.
Stuivertje-wisselen
Organisator en ceremoniemeester Tineke Quack kweet zich voorbeeldig van haar taken en kon uiteindelijk de hoofdprijs uitreiken aan Betsy Ohlsen (9 fout), die vorig jaar nog nipt tweede werd. Zij wisselde van plaats met Mariëtte de Vries (11 fout), die vorig jaar Ohlsen nog versloeg in de shoot-out. Wim Weenink (14 fout) mocht net als in 2016 de derde prijs in ontvangst nemen.
Er werd meer dan duizend euro opgehaald; dit bedrag komt ten goede aan de inrichting van een nieuwe bestuurskamer in De Ontmoeting. Het duo dicteetijgers dat naar het Botlekgebied was afgereisd had niet al te veel moeite met de tekst, hoewel ik mij zich door de uitspraak ‘rapalje’ liet verleiden dit woord ook zo te schrijven. Nu heeft er ooit een Rapaljepartij bestaan in Nederland, maar de officiële spelling is nog altijd op z’n Frans. De eer moest ik daardoor aan een Breskenaar laten, die het parcours foutloos liep. Geestelijke bijstand bleef uit: de cursus Omgaan met teleurstellingen ging helaas niet door …
Volgend jaar hoop ik er weer bij te zijn. Dan zal ik de cursus wel geven…