Dian van Gelder, Jan Riefel en René Dijkgraaf
door René Dijkgraaf
Op 28 november opende het gastvrije Agnieten College voor de dertiende keer zijn poorten voor masochistische orthografielen. Voorheen draaide dat steevast uit op een reuzegezellig pandemonium, met spontane leerlingen die hun verbijstering over moeilijke woorden niet onder stoelen of banken staken en volwassenen die dit geamuseerd ondergingen. Om beide groepen tegemoet te komen, werden dit jaar bij wijze van experiment twee teksten geschreven, een voor volwassenen en een tweede, wat makkelijkere versie, voor de leerlingen, die een dag later aan de beurt kwamen.
Helaas ging dit ten koste van de opkomst, want er waren weinig volwassenen, misschien omdat ze dit keer hun kroost niet hoefden te observeren. Het plezier van de drie aanwezige dicteetijgers (Dian van Gelder, Jan Riefel en René Dijkgraaf) was er niet minder om, want gelukkig was er een groep sympathieke en deskundige oud-leerlingen om de strijd mee aan te gaan.
Denise Bijsterbosch maakt het yesgebaar na het horen van de uitslag.
Tweedeling
Er was een duidelijke tweedeling: mensen van boven de veertig maakten geen fouten in nochtans, daarentegen en gesticulerende, terwijl de twintigers in het voordeel waren bij vind-ik-niet-leuken en ook bij de technerd die een hackathon hield tegen de tefalpremier en zijn juichaapjes. (Een zin die op een helder politiek inzicht van dicteeauteur Ruud Oosterhof wijst.) Kort en goed, de tekst handelde over het vermogen van taal om generaties (‘googlekids versus geraniumzitters’) te scheiden, maar ook te verbinden: met het verstrijken der jaren slijt het geëxalteerde jeremiëren van de indolente geraniumzitter; hij netflixt, ubert en youtubet er net als zijn jonge pendant op los. Kijk, dat verbroedert!
Uiteindelijk won Denise Bijsterbosch bij de oud-leerlingen, terwijl René Dijkgraaf de eer van de geraniumzitters hooghield. Dictees verbroederen, dat voelde ik weer eens heel fijn aan!
Kun je die googlekidszinnen voor deze geraniumzitter vertalen, René?
Ja, dat was wel netjes geweest. ‘Geëxalteerd jeremiëren’ betekent: opgewonden weeklagen. En een geraniumzitter is een gepensioneerde bloemenliefhebber. Zo beter?
Hallo René! Weer terug! Maar je bent niets kwijtgeraakt van je ‘snedige’ werk- en schrijfstijl. Verslag: kort en krachtig, leuk om te lezen.
Dank, Huib!
Leuk, Jeroen, maar geëxalteerd jeremiëren dat kent (en kan) deze geraniumzitter wel. Maar wat is een hackathon (een langdurige hackaanval, â la marathon?) en waar slaat tefalpremier op? Blijft er niets aan Rutte kleven? Zijn juichaapjes jaknikkers? En uberen, is dat zo’n privétaxi nemen?
Ik hoop dat je mijn ironie wel doorzag, Pieter. En je doet jezelf tekort, want alle betekenissen van trendwoordjes die je opsomt, zijn (ongeveer) juist. Volgens mij dan. Juichaapjes komt, meen ik, uit de koker van Geen Stijl. Een hackathon is een dagenlange bijeenkomst van hackers. En de overige termen betekenen precies wat jij veronderstelt.
Het hacken bij een hackathon moet je niet zien als het inbreken in een computer. Het heeft meer de betekenis van ‘verkennend programmeren’. In een hackathon doen zelfs mensen mee die zich met grafisch design en de lay-out bezighouden. Men stort zich gedurende een of meer dagen volledig op een softwareproject. Samenwerken staat centraal.