Leuvense prof zkt. wdb.

Donderdag 22 november vond voor de elfde keer het Groot Dictee der Leuvense Studenten plaats. Niet-studenten waren naar goede gewoonte weer hartelijk welkom, zonder aanspraak op prijzen weliswaar. Auteur: de nogal eigenzinnige professor Claessens.

Een volle aula Pieter De Somer

Tekst en foto’s: Herman Killens

Donderdag. D-day. Dicteedag.

De Leuvense aula Pieter De Somer loopt al aardig vol met vrolijk kwebbelende studenten als ik samen met dicteecoryfee Christiane Adams helemaal vooraan een prominent plaatsje uitzoek. Het Groot Dictee der Leuvense Studenten – het elfde op rij ondertussen – heeft nochtans een stevige bloedbadreputatie opgebouwd. Ter afschrikking het gemiddeld aantal fouten tijdens de drie laatste edities: 77 (2015) – 117 (2016) – 126 (2017). Oeioei!

Dicteeslachter

Net als de twee voorbije jaren is professor Nederlandse letterkunde Geert Claessens weer de slachter van dienst. Met een monkelende glimlach neemt hij links van ons plaats. Hij moet immers niet zelf uit zijn oeuvre voorlezen; organisatoren LOKO (Koepelorganisatie Leuvense Studenten) en Kring Babylon hebben hiervoor Thibault Christiaensen aangetrokken. Thibault zouden we moeten kennen van Equal Idiots, een garagerockband uit Hoogstraten en vooral van zijn passage in de Slimste Mens ter Wereld vorig jaar. En hij doet de voorleessessie met verve. Zonder Kempens accent, rustig (op de allereerste paragraaf na) en met een heldere articulatie. Geen klachten over, wel integendeel.

Dicteecoryfee Christiane Adams klaar voor de strijd

Niet mijn pakkie-an

Die hebben we wel over de prof. Zijn titelloze tekst staat zo barstensvol esoterische woorden dat het verhaal (if any) helemaal in de mistflarden blijft hangen.

Wat vind je bijvoorbeeld van deze?

Zijn expositie op de tekst van het Paternoster was even gênant als de man chagrijnig was; een didascalische zelateur en gedebaucheerde proselietenmaker met een predilectie voor proskynese: dat was hij.

Of:

Hij had liever gecarpoold, maar het rapaille van het supplementaire comiteit had een abjecte, lamentabele attitude: niet zijn pakkie-an.

Nog eentje om het af te leren:

Axillaire exsudatie en zijn opspelende presbyopie escaleerden zijn perturbatie extraordinair.

Na zeven keer herlezen blijkt het over een zestigplusser en informaticanitwit te gaan wiens computer het laat afweten. Zoiets. Denk ik toch. Om de tekst te parafraseren: ‘Ik begreep er geen yottabyte van.

Voorlezer en rockster Thibault Christiaensen

Wilhelmina Vooruit

Nu, tot daaraan toe. Maar veel erger: de tekst blijkt achteraf vol te staan met spelfouten! Enige research leert dat dit ook al vorig jaar het geval was (toen een 15-tal foute opgaven, zo blijkt), maar vooral: de professor is nogal eigengereid en rotsvast overtuigd van zijn eigen gelijk. Met een kennis die superieur is aan wat toevallig in een of ander woordenboekje staat. Dan stopt alle discussie natuurlijk. Beschamend in een universiteit, waar objectiviteit en gedegen bronnenonderzoek toch op de eerste plaats zouden moeten staan!

Ik begreep er geen yottabyte van.

Enfin, dat levert ons onder meer hilarische pareltjes op als touchscreen monitor, Wilhelmina Vooruit, Van der Graaff generator, scheldegotiek en debâcle. Een echt debacle, vooral omdat de jury tot drie fouten per woord aanrekent (‘per klank’). Als je dan zoals ik stomweg twee korte woordjes en een evidente letter vergeet te schrijven heb je meteen ook nog eens zeven extra rode strepen aan de broek. En dan valt het voor de foutenlast nog mee dat, in tegenstelling tot vorig jaar, de (niet-voorgelezen) leestekens niet als fout gemarkeerd worden.

De organisatie is dan weer top. Zo wordt de tekst in vier stukken verdeeld. Na elk onderdeel worden de bladen verzameld en start het verbeterteam met de rode kruistocht. We zien een mooie prijzentafel op het podium. En ook de gratis catering achteraf is uitstekend en verzorgd. Tijd voor wat leuke babbels.

Een mooie prijzentafel

Ontbijtgranola

De avond is nog lang, het resterende programma gevuld. Maar niet voor mij. Klaas Vaak wacht, morgen vroeg op. Maar ik heb een spionne in de zaal geposteerd, zodat ik de volgende ochtend netjes de uitslag bij mijn ontbijtgranola geserveerd krijg.

Eerst het gemiddeld aantal fouten: 87 – dus toch wel lager dan de afgelopen jaren (op 155 deelnemers).

De top zes:

1. Flip De Jong 43 f
2. Wim Nijs 44 f
3. Dieter Debreuck 45 f
4. Jochen Lodewijckx 46 f
5. Rozelien Vansina 48 f
6. Maxime Maleux 48 f

Er waren ook (slechts) zes niet-studenten aanwezig. Die kregen geen prijs, maar wel een afzonderlijke vermelding:

1. Edward Vanhove 18 f
2. Christiane Adams 20 f
3. Herman Killens 25 f
4. Manon Buysse 32 f
5. Sofie Maeseele 72 f
6. Dries Vandroogenbroek 102 f

(Wilhelmina) Vooruit, mijn slotevaluatie: een gezellige boel, prima voorgelezen, een puike organisatie en een prof die nu al zou moeten weten welke pakjes hij onder de kerstboom mag verwachten.

1 reactie