Dit ga ik niet goed spellen, denkt een studente in Leuven.

door Herman Killens. Foto’s © Anneleen Van Kuyck

Het is al jaren een vaste waarde in Leuven en in Dicteeland. Donderdag 5 november vond alweer de achtste editie plaats van het Leuvense Studentendictee, georganiseerd door LOKO, de studentenkoepelorganisatie. Traditioneel bijzonder moeilijk, getuige het hallucinante gemiddelde van maar liefst 77 fouten. Student Jasper Van Loy en dicteehobbyist Edward Vanhove wisten de schade evenwel nog enigszins te beperken.

Het zal je als student maar overkomen. Heerlijk terrasjesweer, de warmste novemberavond ooit nota bene, en dan zit je in een aula een onmogelijke tekst neer te pennen. Getekend professor Dirk De Geest, docent Nederlandse literatuur. En die heeft naar eigen zeggen niks niemendal medelijden met het jonge volkje. ‘Jullie zien hier maar een uurtje of twee af, ik heb een hele maand op deze tekst gezweet!’

Dirk De Geest had een vermakelijke tekst geproduceerd, vond zijn bevallige gehoor.

Demonisch
En dan is het tijd om de duivels en de hooligans los te laten. Querulante rabauwen bijvoorbeeld, Visigoten en Vandalen, myriaden dragonders en douairières, beëlzebubs en, alsjeblieft, succubi (*) met bokkenpoten. Acteur Lucas Van den Eynde (alias de professionele afscheidsnemer Xavier De Baere en – jawel – de bospoeper) leest het allemaal met veel gevoel voor humor voor, herhaalt geduldig tot tien keer toe dezelfde woorden op vraag van de studenten, en geeft zowat alle tussen- en eind-n’s cadeau. Tot de prof ze halfweg het dictee op zijn voorleesblad komt wegstrepen …

De collegezaal in Leuven

Skreivlet
Door de hoge moeilijkheidsgraad van het dictee valt het misschien niet meteen op, maar de tekst is dan ook nog eens een literair pareltje. Een tongue-in-cheekverhaal over de ondergang van de titan – de pauwetrotse rector Rik Torfs – die, na het bouwen van een exuberante asymptotische ark uit de oudtestamentische era, gesampled uit galjoenen, triremen, een U-boot en een … skreivlet, en inclusief een ziekenboeg met geraffineerde apparatuur voor katheterisatie, röntgentherapie en fMRI-scans(!), van de aardkloot verdwijnt. Happa tot sint-juttemis!

Consternatie in de zaal: op basis van het reglement zijn er tot vier fouten per woord mogelijk. Hallo, dat wordt overschakelen naar hogere wiskunde! Gelukkig vloeit de drank royaal tijdens de aansluitende receptie, en zorgen slamdichter Max Greyson en pianist Asley Van Cauter voor de nodige afleiding.

De winnaar bij de studenten in Leuven: Jasper Van Loy

Duivels slagveld
Het blijft een oud zeer, de lange wachttijden. De organisatie had nochtans de nodige maatregelen genomen: een heel contingent correctoren, en een tekst die uit twee delen bestaat zodat ze al halfweg met een eerste stuk aan de slag kunnen. Maar toch is het alweer ruim over middernacht als het verdict eindelijk valt. Een gemiddelde van 77 fouten, een duivels slagveld. Bij de studenten weet Jasper Van Loy met 23 fouten de oppergaai te bemachtigen. Geen toeval: in het verleden won hij ook al twee keer de nationale finale van het legendarische Davidsfondsdictee in de jeugdcategorieën. De tweede en derde plaats gaan naar Emiel Vandeloo (26 f) en Sophie Vandendriessche (28 f). Alle 119 studenten worden achtereenvolgens naar voren geroepen om een prijs uit te kiezen. En dat duurt wel even. Zelfs de allerlaatste – met 150 fouten – gaat niet met lege handen naar huis!

Het werd laat in Leuven. Heel laat …

Daardoor is het uiteindelijk nog erg lang wachten op de rangschikking van de 28 niet-studenten. Met als top drie: 1. Edward Vanhove (8 fouten), 2. Herman Killens (13f), 3. Rein Leentfaar (19f). En de prof: die kijkt al uit naar de afronding van zijn trilogie volgend jaar. Met een zichtbaar duivels genoegen …

(*) Succubus (meervoud succubi): duivelsverschijning die als vrouwelijke partner aan een coïtus deelneemt.