Robert Joosen na het winnen van het dictee in Terneuzen, maart 2014

door Herman Killens

Met maar drie fouten – waaronder een kapelaan die hij voor een Catalaan hield – heeft Robert Joosen op 13 november alle deelnemers aan het Brusselse Groot Oefendictee achter zich gelaten. Gezien de extreme moeilijkheidsgraad van de hilarische tekst, een prestatie van formaat.

Als voorbereiding op de zilveren editie van het ‘Groot Dictee der Nederlandse Taal’ organiseerde het Vlaams-Nederlands Huis deBuren (de naam is al een spellingopgave op zich) op 13 november samen met de KU Leuven en Odysee een Groot Oefendictee. En met aantrekkelijke namen op de affiche, want tekst (Dirk Bosmans) en klank (woordkunstenares Maud Vanhauwaert) werden verzorgd door de twee glansrijke tv-winnaars van vorig jaar.

Hilarisch gechicaneer
Een veertigtal deelnemers ging de uitdaging aan in de Brusselse Odysee-aula. Onder het omvangrijke contingent van twaalf specialisten bevond zich heel wat schoon volk, zoals ex-Groot Dicteelaureaten Elsie Ribbens (2005, en pas nog de zegeruiker behaald in Gent) en Edward Vanhove (2012), superspecialist Robert Joosen uit Kalmthout en uit het ‘verre’ Nederland de ervaren krijger Bert Jansen. Zij kregen een heerlijk verhaal voorgeschoteld over gechicaneer vanjewelste tussen de leden van een obscurantistisch clubje, bestaande uit een rooms-katholieke ruitentikker, een dandyachtige chassied en een melomane mohammedaan, enigszins beneveld door hun liquide lucullusmaal. De tekst kleurde ook wat Vlaams met ambras (herrie) in een Brussels staminee (kroeg) met keinijge (geweldige) ambiance en met een oma met merckxiaanse panache. En ook woorden zoals sjtreimel, emfatisch, embouchure, keirin en een volumineus sferoïdaal cognacglas bleken niet meteen tot de dagelijkse woordenschat van de moedige maar stilaan wanhopige dicteeschrijvers te behoren.

Lipizzaner
Tijdens een heerlijke receptie kon iedereen stoom afblazen tot de jury verrassend vlug de uitslag kon meedelen. Alhoewel. Een snode lipizzaner die stiekem achter de rug van de juryleden omgetoverd bleek in de erratalijsten van het Groene Boekje zorgde nog even voor wat commotie. Na een snelle verificatie met ‘tegeltjeswijsheid’ werden de winnaars bekendgemaakt. Bij de liefhebbers ging de boekenprijs naar een man die bovenaan zijn opgave schreef dat hij ‘hoopte om ooit specialist te worden’. Met amper dertien fouten in een aartsmoeilijke tekst is cameraman Raf Coppens in elk geval op de goede weg. Steven Delarue (16) en Goele de Cort (26) stonden eveneens op het podium. Amper drie specialisten doken overigens onder de tien fouten. Elsie Ribbens (acht fout) bevestigde haar stevige comeback na vele dicteeloze jaren, terwijl Herman Killens met zeven fout best tevreden was met zijn verrassende zilveren medaille in dit topgezelschap. Maar de primus was toch weer Robert Joosen met amper drie streepjes op zijn blad … waaronder dus de Catalaan waar kapelaan had moeten staan.

Een pluim voor de organisatoren voor deze haast vlekkeloze organisatie, en complimenten aan Dirk Bosmans voor een van de leukste dicteeteksten van 2014. Hopelijk wordt dit een vaste afspraak op de Vlaamse dicteekalender. En o ja, er gaan ook nog verhalen in het rond over rijk getapte geuze in het nabijgelegen keinijge staminee ‘Mort Subite’, maar die heeft uw verslaggever van dienst niet kunnen natrekken.

Lees het dictee hier. Een mooie fotoimpressie kunt u zien op fotosite Flickr.