Soester wisselbeker na zeven jaar voor Bob Boersema

Loes Paul, de trotse houdster van SLAS-wisselbokaal, heeft na zeven jaar haar tijdelijke bezit moeten afstaan. Op 11 december ging de Soester trofee over naar Bob Boersema.

Voorlezer Koos Postema beantwoordt een vraag uit het publiek. Foto: fotokruis.

Soest 2013

Bob Boersema neemt zijn prijs in ontvangst.

Loes Paul, de trotse houdster van SLAS-wisselbokaal, heeft na zeven jaar haar tijdelijke bezit moeten afstaan. Op 11 december ging de trofee over naar Bob Boersema, die na een enerverend dictee met afstand de beste bleek in een veld van 42 deelnemers in Soest. Omdat dit jaar de organiserende vereniging SLAS – de Stichting Literaire Activiteiten Soest – een kwarteeuw bestond, werd het roemruchte evenement eenmalig tot leven gewekt. De motor van het feest, wijlen Ton Majoor, kon het zelf niet meer meemaken. Gelukkig vond de organisatie voormalig winnaar Bert Jansen bereid een tekst te schrijven die recht deed aan het dorp, de SLAS én aan de verwachtingen van de liefhebbers.

Historisch overzicht
Jansen maakte zich er allerminst met een jantje-van-leiden van af. Zijn beknopte historie van het Utrechtse dorp blonk uit in de combinatie van weinig gebruikte woorden, beruchte valkuilen en smakelijke anekdotiek. In de imposante Soester raadzaal trad tv-coryfee Koos Postema aan om het invuldictee voor te dragen. Hoewel na de eerste integrale voorlezing een zucht van vertwijfeling de zaal vulde, deed iedereen daarna zijn best de woorden correct op te schrijven. Dat viel niet mee. De auteur had zich vergrepen aan begrippen als big bang, quagga’s, C14-methode, kardoen, reverbères, poëtasters, slivovitsjstokerij en accent circonflexeje. Postema had zich voorbereid en struikelde amper over de buitenissigheden. In de zaal lag dat heel anders.

Soest 2013

Het Soester Dictee wordt uitgereikt in de raadzaal.

Smartlappen
Na het dictee werd het publiek van geweeklaag weerhouden door een optreden van smartlappenkoor De vallende traan. De romantiek van het leven, verwoord in evergreens als De klok van Arnemuiden en Ketelbinkie, verdreef de teleurstelling over de eigen prestaties. Tijdens de daaropvolgende pauze waren de commentaren uiteraard ongezouten: ‘Wie weet nou wat een quagga is?’ en ‘Een slivovitsjstokerij, dat kennen wij hier toch niet?’. Tja, zij hadden buiten de waard gerekend: een taalkundige die lol heeft in quizzen, Stoetts spreekwoordenboek en de duistere hoekjes in de dikke Van Dale.

Uiteindelijk viel de schade mee. Op de derde plaats eindigde de 27-jarige Vika Lukina met 29 fout en het zilver ging naar Hetty Kasteel met 24 fout. Dicteetijger Bob Boersema – die als hoofd financiën bij de gemeente Soest mocht deelnemen aan dit besloten dictee – ontving de wisselbeker uit handen van de kersverse burgemeester R.T. Metz. Met maar zes fouten zette Boersema een uitstekende prestatie neer.

Quartair
Na afloop was er een gezellige nazit in sociëteit Artishock, de huiskamer van het literaire gezelschap in Soest. Dr. Pieter Augustinus (75), mijn buurman tijdens het dictee, excuseerde zich. Als emeritus hoogleraar geografie kon hij niet aanvaarden dat quartair volgens de Taalunie met een q geschreven wordt. Hij kende alle smartlappen uit het hoofd, maar het Groene Boekje bleek niet tot zijn indrukwekkende parate kennis te behoren. Ook de laatste winnares Loes Paul beleefde een deceptie, al vatte zij die luchtig op. Zij moest 31 fouten incasseren.

Foto’s: Fotokruis (Marian Nekkers-Kruis)

2 reacties

  1. Beste Jeroen,

    wat een leuk verslag. Ik deed (als SLAS’er) buiten mededinging mee, met 47 fouten. Tot zover het goede nieuws. Jij hebt helaas het woord Artishock verkeerd gespeld. Dat vind ik nochtans toch wel een beetje beneden peil. Ha, ha.